Jest wiele osób, które chcą nauczyć się programowania. Samo słowo programowanie budzi zainteresowanie. Niestety bywa tak, że chęć nauki po kilku prubach maleje, a czasem nawet znika. Niektórzy zniechęcają się zanim w ogóle zaczną to robić. Dochodzi do pierwszyszych porażek. Programowanie to nieskończona podróż, w której cały czas będziesz stykał się z czymś nowym. Porażek nie unikniesz. Najważniejszą rzeczą, z którą będziesz musiał się zmierzyć jest nauka na błędach. Z każdej porażki musisz wyciągnąć wnioski. Bez porażek nie będziesz się rozwijał. Są one rzeczą, która najbardziej uczy człowieka. Pamiętaj, że nawet najlepszym zdarza się je popełniać. Dla przykładu w 1998 roku sonda, która miała badać klimat na marsie przez przypadek weszła w atmosferę plnety z nadmierną prędkością i po nie właściwej krzywej. W efekcie ulegała spaleniu w atmosferze. Projekt kosztował 190 milionów dolarów. Jak wykazało śledztwo błąd znajdował się w oprogramowaniu. Porblemem było używanie przez kontrolę naziemną jednostki siły zwanej funtami imperialnymi. Zespół programistów używał do pomiaru siły niutonów. W efekcie nieświadoma kontrola naziemna używąła nie tego, co powinna i skazywało to misję z góry na katastrofę. Zapamiętaj, że porażki to integralna część nauki. Zakochaj się w porażkach. Są one czymś wspaniałym, czymyś co uczy najbardziej, sprawia, że już nie popełnisz tego błędu, bo będziesz wiedział jak działać w danej sytuacji.
Drugą bardzo ważną rzeczą, którą musisz się nauczyć robić jest szukanie informacji w internecie i nietylko. Może brzmi to dziwnie, ale uwież mi im lepiej nauczysz się to robić tym lepiej będzie ci się uczyć. Im lepiej nauczysz się to robić tym twoja nauka stanie się bardziej samodzielna, a wiedza nie będzie się ograniczać się tylko do jakich konkretnych uporządkowanych rzeczy. Pamiętaj, aby twoje zapytania były jak najbardziej szczegółowe i związane z tematem, na który szukasz informacji. Jeżeli znaleziony wynik cię nie satysfakcjonuje to powtarzaj czynoość, aż znajdziesz co potrzebujesz. Nie leć od razu po pomoc pisząc na różnych forach i serwerach na discordzie. Na początkowym etapie nauki nie zalecam takiego sposobu dowiadywania się co robisz źle. Ludzie znajdujący się tam to najczęściej doświadczone asy, które zajmują się poważnymi problemami. Gdy ja się uczyłem użwałem tej metody. Jedyną odpowidzią jaką zazwyczaj otrzymywałem było poszukaj w internecie. Z czasem zrozumiałem, że jest to wspaniałe źródło wiedzy i że nie potrzebuje tyle pomocy, bo wszystko mogę znaleźć sam. Polecam tez raz na czas czytać jakieś książki o tej tematyce. Przez wielu są nie doceniane, ale potrafią dostarczyć solidą dawkę porad i wiedzy.
Programowanie oprucz tego, że jest sposobem na zarobienie pieniędzy jest prawdziwą pasją, która pociąga za sobą człowieka. Jest swego rodzaju rzemiosłem. Programiści to swego rodzaju artyści. Potrafią tworzyć niesamowite rzeczy i zrobić z komputerem to o czym tylko mażą. Spełniają swoje dziecięce mażenia na przykład tworzą gry włąsnego pomysłu. Podejdź do programowania jako do hobby. Często zdarza się, że ludzie, którzy chcą się nauczyć programować, przychodzą skuszeni zarobkami. Zapamiętaj, że bez ciężkiej pracy nie osiągniesz nic. Nikt nie zapłaci nikomu, za siedzenie przed komputerem i nie robienie niczego. Jeżeli potraktujesz programowanie jako pracę to zaczniesz to robić za karę. Sprawi to z czasem, że się przebranżowisz. Praca programisty jest dla ludzi zapasjonowanych tym. Będą oni odczuwać satysfakcję z tego co robią. Ktoś powie okej, ale nie będziesz całe życie siedział przed komputerem. Może jest w tym trochę racji, ale osoba, która czuje satysfakcję z tego co robi nie będzie się przebranżawiać. Po za tym z umiejętnośćią programowania zawsze będzie ci łatwiej. Jeżeli serio będziesz lubił to robić to zawsze będziesz miał gdzieś z tym kontakt chociażby pośredni. Jednocześnie potraktowanie programowania jako hobby sprawi, że twoja wiedza będzie coraz głębsza i będziesz osiągał coraz lepsze cele. Sprawi, że się nie wypalisz.
Koniec zbędnego pierdzielenia. Pora przejść do konkretów. Przygodę czas zacząć!!!
Ważne informacje o programowaniu w c++
Programowanie w języku c++ sprowadza się generalnie do pisania tekstu. W zasadzie to do pisania tekstu wystarczy zwykły edytor tekstowy. To czego używamy jest ważne z punktu widzenia programisty. Najzywklajszy notatnik nie daje nam jednak żadnych ułatwień. Z tego powodu programiści stosują tak zwane IDE.
IDE(ang.INTEGRATED DEVELOPMENT ENVIROMENT)-inczje zintegrowane środowisko programistyczne. To program lub zespół programów (pakiet, środowisko) służących do tworzenia, modyfikowania, testowania i konserwacji oprogramowania. Inczej edytor z dodatkowymi usprawnieniami.
Stosowanie IDE daje ogromny komfort w pracy. Począwszy od kolorowania składni, przez automatyczne wcięcia w kodzie, autozapisy, aż po zawansowane metody debugowania.
Warto na początku wprowdzić kilka bardzo ważnych pojęć, które będziesz słyszał zawsze:
Kompilator-program służący do automatycznego tłumaczenia kodu napisanego w jednym języku (języku źródłowym) na równoważny kod w innym języku (języku wynikowym). Proces ten nazywany jest kompilacją. W informatyce kompilatorem nazywa się najczęściej program do tłumaczenia kodu źródłowego w języku programowania na język maszynowy, czyli taki, który może uruchomić komputer. Niektóre z nich tłumaczą najpierw do języka asemblera, a ten na język maszynowy jest tłumaczony przez asembler.
Interpreter-program komputerowy wykonujący inne programy. Jest kluczowym elementem znacznej części implementacji języków skryptowych oraz języków kompilowanych do kodu bajtowego.
Debuger-program komputerowy służący do dynamicznej analizy innych programów, w celu odnalezienia i identyfikacji zawartych w nich błędów, zwanych z angielskiego bugami (robakami). Proces nadzorowania wykonania programu za pomocą debuggera określa się mianem debugowania.
Wybór IDE
Poniżej przedstawiam ci listę najpopularniejszych IDE do pracy z c++. Twojim zadaniem jest wybranie i zainstalowanie najbardziej odpowiadającego tobie. Poćwicz szukanie informacji w internecie. Dowiedz się jakie są między nimi różnice i wybierz najlepszy. Poznaj ich funkcjonalności i udogodnienia.
Lista popularnych IDE do pracy z językiem c++ i nie tylko:
Visual Studio
Visual Studio Code
Codium
Code::Blocks
Piszemy pierwszy program
Zanim zaczniemy pisać potrzebujemy jeszcze jedną ważną rzecz. Bez tego nie skompilujesz programu. Twój plik musi być z roższerzeniem ".cpp". Bez tego nic nie zrobisz.
Na początku musimy poznać podstawową budową programu w c++. Nie da się tego zaprezentować bez kodu. Więc poznaj swój pierwszy program, który napiszesz i instrukcje, którymi będziesz się posługiwał.
Wszystko co zaczyna się od # nazywamy dyrektywami preprocesora. Każda taka dyrektywa zaczyna się od nowej lini. Służą one do manipulowania kodem przed procesem kompilacji.
W pierwszym wierszu występuje dyrektywa #include<...>. Służy ona do dołączania do programu plików z instrukcjami do własnego programu. Sam c++ w rzeczywistości ma bardzo ubogi zestaw instrukcji. Służą one głównie do zarządzania kodem i sterowania przebiegiem działania programu. Instrukcje te nie posiadają zatem takich opcji jak wypisywanie tekstu na ekranie, komunikację przez sieć, tworzenie grafiki. Jednakże dzięki użyciu tej dyrektywy możemy dołączyć wiele bibiliotek, dzięki którym jest to możliwe.
using namespce std; to użycie przestrzeni nazw standardowych. Samo użycie using namespace mówi, że będziemy korzystać z jakiejś części programu. Każdy programista morze tworzyć własną przestrzeń nazw i oznaczać nią swoją pracę. Dzięki przestrzenią nazw wiemy co należy do czego i kogo.
intmain() to definicja funkcji głównej. W niej wykonują się wszystkie operacje, które są związane z działaniem programu. To w niej wykonuje się wszystko. Słowo int oznacza typ, który zwraca funkcja. Typy te mogą być różne, jednak funkcja główna zawsze zwraca wartość całkowitliczbową jaką jest int. Funkcja main musi zwrucić wartość, aby powiadomić środowisko systemowe o tym czy program wykonał się poprawnie, lub nie.
{ } to bloki kodu, w których wykonuje się instrukcje. Służą one do ułatwienia organizacji kodu i mówią która część programu jest wykonywana.
cout<<"Hello World!"<<endl; Cout oznacz strumień wyjścia tekstu na standardowe wyjście.
Dwie strzałki skierowane w lewo oznaczają kierunek, w którym przemieszczają się dane.
Między cudzsłowiami w cpp umieszczmy ciągi znaków.
Instrukcja endl tak samo jak cout należy do przestrzeni nazw standardowych. Oznacza ona koniecli przy wypisywaniu na standardowe wyjście i nie tylko.
W języku c++ zawsze po ciągu instrukcji umieszczamy śrdenik. Bez niego program się nie skompiluje.
return . . .; To zwrócenie wartości. Oznacza kod wyjścia funkcji main(). Funkcja main() będzie się wykonywała aż do momentu napotkania go.
0 informuje środowisko systemowe o tym, że program wykonał się poprawnie.
Wszystko co zaczyna się od # nazywamy dyrektywami preprocesora. Każda taka dyrektywa zaczyna się od nowej lini. Służą one do manipulowania kodem przed procesem kompilacji.
W pierwszym wierszu występuje dyrektywa #include<...>. Służy ona do dołączania do programu plików z instrukcjami do własnego programu. Sam c++ w rzeczywistości ma bardzo ubogi zestaw instrukcji. Służą one głównie do zarządzania kodem i sterowania przebiegiem działania programu. Instrukcje te nie posiadają zatem takich opcji jak wypisywanie tekstu na ekranie, komunikację przez sieć, tworzenie grafiki. Jednakże dzięki użyciu tej dyrektywy możemy dołączyć wiele bibiliotek, dzięki którym jest to możliwe.
using namespce std; to użycie przestrzeni nazw standardowych. Samo użycie using namespace mówi, że będziemy korzystać z jakiejś części programu. Każdy programista morze tworzyć własną przestrzeń nazw i oznaczać nią swoją pracę. Dzięki przestrzenią nazw wiemy co należy do czego i kogo.
int main() to definicja funkcji głównej. W niej wykonują się wszystkie operacje, które są związane z działaniem programu. To w niej wykonuje się wszystko. Słowo int oznacza typ, który zwraca funkcja. Typy te mogą być różne, jednak funkcja główna zawsze zwraca wartość całkowitliczbową jaką jest int. Funkcja main musi zwrucić wartość, aby powiadomić środowisko systemowe o tym czy program wykonał się poprawnie, lub nie.
{ } to bloki kodu, w których wykonuje się instrukcje. Służą one do ułatwienia organizacji kodu i mówią która część programu jest wykonywana.
cout<<"Hello World!"<<endl; Cout oznacz strumień wyjścia tekstu na standardowe wyjście.
Dwie strzałki skierowane w lewo oznaczają kierunek, w którym przemieszczają się dane.
Między cudzsłowiami w cpp umieszczmy ciągi znaków.
Instrukcja endl tak samo jak cout należy do przestrzeni nazw standardowych. Oznacza ona koniecli przy wypisywaniu na standardowe wyjście i nie tylko.
W języku c++ zawsze po ciągu instrukcji umieszczamy śrdenik. Bez niego program się nie skompiluje.
return . . .; To zwrócenie wartości. Oznacza kod wyjścia funkcji main(). Funkcja main() będzie się wykonywała aż do momentu napotkania go.
0 informuje środowisko systemowe o tym, że program wykonał się poprawnie.
